Prof. Andrzej Tomaszewski

.

It is with great sadness that I learnt just now that Professor Andrzej Tomaszewski died suddenly in Berlin yesterday. A huge loss to all who knew him. I last spoke to him a few weeks ago about plans for a conference he was organizing on the methodology and ethics of conservation. He was the Conservator General (1995–1999) under whom I worked in the Ministry of Culture, a great scholar and humanist and a good friend. I learnt a great deal from our work together over the past fifteen years. His was an important voice in the international debate on conservation and his loss will be felt keenly by the milieu.

A. Tomaszewski 1934-2010: Historyk sztuki i architekt. Profesor zwyczajny historii architektury i konserwacji zabytków. Urodził się w 1934 roku w Warszawie. Studia odbył na Uniwersytecie Warszawskim, Politechnice Warszawskiej, Uniwersytecie w Poitiers (Francja) i Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie. Doktorat (1967), habilitacja (1971), profesor (1976). Nauczyciel akademicki na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (od 1958), dyrektor Instytutu Historii Architektury i Sztuki PW (1973–1981, 1986–1987), profesor w Kolegium Naukowym Berlina Zachodniego (Wissenschaftskolleg zu Berlin – Institute for Advanced Study, 1981–1985), profesor Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji (1986–1987).

Generalny dyrektor Międzynarodowego Centrum Badań dla Ochrony i Konserwacji Dóbr Kultury ICCROM w Rzymie (1988–1992), generalny konserwator zabytków Rzeczpospolitej Polskiej (1995-1999), delegat Polski w Komitecie Światowego Dziedzictwa UNESCO i w Komitecie Dziedzictwa Rady Europy, prezes Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS (2003–2008), prezes Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM, przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Teorii i Filozofii Konserwatorskiej ICOMOS, przewodniczący Rady Ochrony Dziedzictwa Kultury przy Prezydencie m.st. Warszawy, prezes Zarządu Polsko-Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków Kultury, współprzewodniczący Kręgu Roboczego Polskich i Niemieckich Historyków Sztuki i Konserwatorów.
– Badacz historii architektury i sztuki średniowiecznej, historii kultury, teorii i historii ochrony dóbr kultury (od 1958). Udział w wykopaliskach i odkryciach archeologicznych oraz projektach konserwatorskich w Polsce i za granicą (Włochy, Francja, Belgia, Niemcy, Węgry). Autor ponad 230 publikacji w Polsce i za granicą. Liczne wykłady i seminaria na zagranicznych uczelniach. Członek Niemieckiej Akademii Urbanistyki i Planowania Przestrzennego. Członek Rosyjskiej Akademii Dziedzictwa.